ไป #YWC12 มาครับ (ภาคไขคดี)

เอาล่ะครับ มาต่อเรื่องในวันค่ายกันหลังจากติดค่ายกันเลยเนอะ
สำหรับใครที่อยากอ่านเรื่องช่วงก่อนวันค่าย เข้าไปติดตามกันได้ที่นี่เลยนะครับผม ไป #YWC12 มาครับ (ภาคปริศนา)

ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงมาก ต่อเลยดีกว่า…

YWC 1st Day

จุดเริ่มต้นการเดินทาง

ผ่านไปซักพัก ปิดเทอม เกรดออก หยุดปีใหม่ เปิดเทอมไปอีกสามวัน แล้วก็ถึงวันค่าย…

ค่ายปีนี้จัดที่คณะ IT สถาบันเทคโนโลยีเจ้าคุณทหารลาดกระบัง เริ่มต้นวันด้วยการตื่นตีห้าไป airport link แล้วก็รอกันขึ้นรถไปที่ค่าย ช่วงเช้าของค่ายก็มีการบรรยายรวมโดยเหล่าพี่ๆ เซเลบ กูรู ในวงการอินเทอร์เน็ตบ้านเรา อย่างพี่บอย พันทิป พี่บัง ฯลฯ ช่วงบ่ายก็บรรยายแยกสาขา พี่ปอนด์ dek-d เป็นวิทยากรของสาขา design เหมือนเดิม ช่วงบ่ายนี่ก็เป็นบรรยาย + workshop รวมประมาณ 5 ชั่วโมง รับความรู้กันไปเต็มๆ หมดแรงกันเป็นแถบๆ

พอตกมืดเท่านั้นแหละครับ ภารกิจหลักของค่ายก็เริ่มต้นขึ้น นั่นก็คือ The Web After Tomorrow แปลเป็นไทยได้ว่า เว็บต้องเสร็จวันมะรืนนะจ๊ะ เว็บไซต์แห่งอนาคต ตาม Theme หลักของค่ายปีนี้อย่างที่เห็นตามในเว็บ

ในค่ายจะมี 80 คน แบ่งเป็น 10 กลุ่ม A–J แต่ละกลุ่มมีคนจาก 4 สาขา สาขาละ 2 คน ผมอยู่กลุ่ม B ซึ่งภารกิจที่ว่านี่ก็คือการทำโปรเจกต์เว็บขึ้นมา 1 เว็บในหัวข้อนั้น พร้อมกับคิดเรื่องการทำให้มันอยู่รอด แผนการตลาด ฯลฯ ให้เรียบร้อยพร้อมนำเสนอในวันสุดท้ายของค่าย

เย็นวันนั้นคือการเริ่ม brainstorm เค้นไอเดียของแต่ละคนออกมาไฟ่กันว่าจะทำเว็บอะไรดี ไอเดียส่วนใหญ่ถูกตบด้วยคำว่า “มีแล้ว!”… ซึ่งจริงๆ การมีแล้วไม่ใช่เรื่องผิดนะ มันเป็นเครื่องพิสูจน์ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เราคิดมันมีคนต้องการจริง มีปัญหาแบบนี้อยู่จริงบนโลก แต่ถ้ามันมีแล้ว ปัญหาต่อไปคือ “ทำยังไงให้มันแตกต่าง ดีกว่าเค้า สู้กับเค้าได้” ซึ่งถ้าของที่เราไปซ้ำด้วยเขาเป็นบริษัทใหญ่ ฐาน user เยอะๆ นี่ก็เหมือนเป็นสปาต้าทหารสามร้อยไปเข้าตีเปอร์เซียทหารสามแสนนะครับ อาจตายตั้งแต่ยังไม่ทันเกิด

แล้วสุดท้ายวันแรกก็ไม่มีไอเดียที่ใช้ได้ออกมา…

วันที่สอง: The Web Tomorrow

วันเที่ยว

ช่วงเช้าไปเที่ยว เป็นกิจกรรมสนุกๆ นอกสถานที่ให้ได้ทำกัน ส่วนไอเดียก็ยังไม่ได้… เกมช่วงเช้าทำให้เห็นความขยันสเต็ปแรกของทีม dev ของค่ายนี้ครับ กิจกรรมประมาณวอล์กแรลลี่ยังเป็นเกมที่อยู่บนเว็บอะคิดดู๊! ส่วนที่ว่าสเต็ปแรก เพราะยังมีสเต็ปที่สองอีกนะ!

พอเสร็จกิจกรรมก็กลับไปปวดหัวกันต่อ วันนี้จะต้องได้ไอเดียแล้ว และเพื่อความกดดันยิ่งขึ้น เขาเริ่มฉายตัว count down แล้วครับ… นับตั้งแต่ 28 ชั่วโมง (ตอนนั้นบ่ายสอง เดดไลน์คือหกโมงเย็นวันถัดไป) แต่ถึงจะบอกว่าต้องได้ไอเดีย ก็ยังไม่ได้ไอเดียกันจนถึงเวลาขึ้นห้องทำงาน จนต้องคิดกันไปเซ็ตเครื่องกันไป พรุ่งนี้จะได้ทำงานง่ายขึ้น

ตอนแรกกลุ่มผมก็ติดกันอยู่ที่ไอเดียนึง แต่ไล่ไปไล่มา พร้อมกับคำปรึกษาของพี่ๆ และกูรูค่าย พบว่าตอนนี้เทคโนโลยีมันยังไปไม่ถึง! ไอเดียนั้นยังเกิดไม่ได้! ให้ตายสิซาร่าห์! (ที่เป็นอย่างนี้เพราะตีโจทย์ผิดครับ คือเข้าใจกันว่าให้เริ่มจาก setting ที่เป็นอนาคต แต่จริงๆ มันควรเป็นอะไรที่ทำได้ในวันนี้ แต่เปลี่ยนชีวิตคนในอนาคต อะไรประมาณนี้)

สุดท้ายไอเดียที่ว่านั้น ก็กลายเป็นความเป็นไปได้เหลือ 0% ไป จนพี่ในกลุ่มก็ได้ไอเดียใหม่เรื่องการแจมเพลงมา! เป็นไอเดียที่โดนกับผมเลย เพราะผมเป็นคนที่เล่นดนตรีแล้วมีปัญหานั้นพอดี ปรึกษาพี่ๆ กันนิดหน่อยพอให้ชัวร์ว่าไม่ได้มโนกันไปเองว่ามันจะเวิร์ค เพราะเวลาก็ใกล้หมดไปเรื่อยๆ แล้ว สรุปก็ตกลงกันว่าจะทำอันนี้ วางแผนอะไรกันได้อีกหน่อย แล้วก็หมดเวลาทำงานของวันนั้นไป…

พอหมดช่วงทำงาน วันนั้นก็มีฟัง ignite ครับ ได้ฟังเรื่องของพี่ๆ ศิษย์เก่า(?)จากค่ายหลายๆ คน มีพี่เพิร์ธ จาก Designnil ที่เคยเปิดอ่านอยู่หลายๆ ทีด้วย! เพิ่งรู้นี่แหละครับว่าพี่เขาเป็นเด็กค่าย YWC มาก่อน

วันที่สาม: The Web TODAY!

ห้าวิสุดท้ายของการปั่นเว็บ!!

ปั่นโค้ด และพรีเซนต์… รู้สึกว่าไม่ได้นั่งโค้ดแหลก 9 โมงเช้า ถึง 6 โมงเย็น (รวมเวลากินข้าวประมาณเกือบๆ ชั่วโมงได้) มานานมาก หรือไม่เคยเลยก็ไม่รู้ แต่เป็นวันที่เอ็กซ์ตรีมดีมากครับ อัพ ftp กันยันสิบวิสุดท้ายเพื่อเก็บรายละเอียดเท่าที่จะทำได้

พอเย็นก็มีกิจกรรมงานเลี้ยง ซึ่งเกมในงานก็อยู่บนเว็บทั้งนั้น นี่คือความขยันสเต็ปที่สอง! *กราบคารวะทีม dev และ design ของค่ายมา ณ ที่นี้*

เสร็จกิจกรรมดึกแล้วก็ยังกลับที่พักก็มาซ้อมพรีเซนต์กันต่อที่โรงแรม สรุปว่าได้นอนกันตีห้า ตื่นไปฟรีเซนต์ตอนเจ็ดแปดโมง… นะครับนะ ถือเป็นเวลานอน #ที่ดี

วันสุดท้าย

เตรียมขึ้นเขียงพรีเซนต์

วันสุดท้ายเป็นวันพรีเซนต์ แต่ละกลุ่มพรีเซนต์ได้ 10 นาที และเป็นคอมเมนต์อีก 10 นาที ค่ายนี้ขึ้นชื่อเรื่องการคอมเมนต์ของคณะกรรมการครับ จนมีบางกลุ่มเขียนสไลด์จบช่วงพรีเซนต์ว่า “Kill&A” แทนที่จะเป็น Q&A กันเลยทีเดียว (แต่ไม่ได้ใช้จริงตอนพรีเซนต์นะ ผมมาเห็นเขาโพสต์ตอนหลังจบค่าย (ฮา)

คืนก่อนหน้าที่ซ้อมกัน อยู่ๆ ผมก็ตัดสินใจเป็นคน demo เว็บครับ ด้วยความที่เป็นคนดีไซน์เองด้วยแหละ พอพรีเซนต์จริงก็เดโมนานไป คุมเวลาไม่อยู่ แอบกินเวลาของเพื่อนร่วมกลุ่มไปจนพรีเซนต์ได้ไม่ทันเวลา ขอโทษด้วยนะครับ (>/|\<) เอาเป็นว่า ถ้าอยากดูบรรยากาศวันพรีเซนต์ กดดูได้ที่นี่เลยครับ มีทุกกลุ่ม

ความเท่อีกอย่างของค่ายนี้คือระบบแรนด้อมกลุ่มที่จะมานำเสนอครับ ปีนี้เป็นดาวโคจรหมุนๆๆๆๆๆๆ รอบดวงอาทิตย์ แล้วก็ช้าลง ช้าลง ช้าลง จนมีดาวของสักกลุ่มมาจอดอยู่หน้าดวงอาทิตย์ ฟึ่บ! นั่นคือกลุ่มที่พรีเซนต์กลุ่มต่อไป! แล้วไม่ได้มีแค่หมุนโคจรธรรมดา มีแบบหมุนหลายแนว เป็นทรงแบบอะตอมด้วย! พูดเลยว่าหยั่งเท่! ต้องดูเองครับว่ามันเท่ยังไง (มีอยู่ในวิดีโอข้างบน แต่อาจจะต้องไถหากันหน่อย)

พอจบ สุดท้ายกลุ่ม B ของเราก็ได้รางวัล ‘ปฏิบัติงานกลุ่มยอดเยี่ยม‘ มา ขอบคุณทุกคนมากฮะ

ขอบคุณพี่กลุ่ม Group B พี่ออมสิน ที่ดูแลตลอด 4 วัน ขอบคุณเพื่อนร่วมทีม (พี่)มิ้ง (คู่ดีไซน์ผู้วาดงาน illustrations อย่างโหด) พี่นัท พี่มุก วิน คิด ถิงถิง พี่แทรกเตอร์ ทุกคนเจ๋งมากกก แล้วมาทำอะไรเจ๋งๆ ด้วยกันอีกนะ และที่ขาดไม่ได้ ขอบคุณพี่ๆ สต๊าฟ วิทยากร และเพื่อนค่ายทุกคนที่ทำให้ YWC#12 เป็น YWC#12 อย่างนี้นะครับผม~

ขอบคุณรูปจากกล้องพี่ออมสินนะครับผม

เอาล่ะ ต่อไปนี้เป็นช่วงขายของ

สำหรับคนที่สงสัยว่า…

ค่ายนี้ได้อะไรบ้าง?
• ได้ความรู้ แน่นอนครับ มันเป็นค่ายอบรมเชิงปฏิบัติการ
• ได้เจอทีมเจ๋งๆ ทุกคนอย่างโหด
• ได้เจอเซเลบ ที่ปกติเห็นแต่ avatar พี่เค้าหรือไม่ก็ใช้เว็บที่พี่เค้าทำ
• ของแจกและของรางวัล ค่ายนี้แจกของเยอะมาก และผมก็ได้โดเมนฟรีมาหนึ่งปี เป็นสาเหตุที่ทำให้บล็อกนี้เข้าผ่าน taepras.in.th ได้แล้วนะครับ เดี๋ยวอีกซักพักมันจะกลายเป็นหน้าเพจ portal เอาไว้ลิงก์หาบล็อก หาพอร์ต ฯลฯ ของตัวเอง แต่ตอนนี้มันเป็นเรื่องของอนาคตนะครับนะ ยังไม่มีเวลาทำ orz
•ได้อะไรดีๆ ที่เขาโฆษณากันไว้ มิตรภาพ คอนเนกชั่น พอร์ต ฯลฯ ที่ทุกคนที่รีวิวค่ายคงพูดไปหมดแล้วเนอะ (ฮา)

ส่วนถ้าถามว่า…

ค่ายนี้ไม่ได้อะไรบ้าง?
• ไม่ได้นอน นะครับนะ…. lol

สรุปว่าค่ายนี้เป็นค่ายที่จัดเต็มมากครับ น่าสนใจมากสำหรับคนที่อยากทำงานเป็นเจ้าของเว็บซักเว็บ รีดพลังออกมาได้ทุกวัน สนุก ได้อะไรเยอะ รู้จักคนเพิ่มขึ้นหลายแนวมาก ไม่เหมือนในมหาลัยที่คนรอบตัวส่วนใหญ่ก็แนวๆ เดียวกัน ไม่งั้นคงมาเรียนอะไรเฉพาะทางเหมือนๆ กันไม่ได้…

เอาล่ะ คงจะมีอะไรมาเล่าเท่านี้ล่ะมั้งครับ…. รู้ตัวอีกที… รวมกันสองพาร์ทได้สองพันกว่าคำ… ทีเขียนงานล่ะเขียนไม่ได้เท่านี้นะครับนะ… ใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ ก็ขอขอบคุณ สุดท้ายเอาเป็นว่า สำหรับเพื่อนค่ายพี่ค่าย หวังว่าจะได้เจอกันอีกเรื่อยๆ นะครับ ส่วนใครที่อยากเข้า หรือสมัครแล้วแต่ปีนี้ไม่ติด จงไปซุ่มมานะครับ แล้วปีหน้าเจอกันใน YWC#13 ครับผม!

ปล. แถม… แนะนำสำหรับคนที่อยากจะเข้าค่าย ถ้าสงสัยว่าจะเข้าค่ายนี้ควรมีทักษะระดับไหน คำตอบคือ ควรทำในสาขาที่สมัครเป็น และรู้เรื่องที่สมัครระดับนึงเลยครับ อย่างโปรแกรมมิ่ง ก็ต้องทำเว็บเป็น ใช้เฟรมเวิร์คได้ เขียนได้เร็วระดับนึง ดีไซน์ ต้องออกแบบเป็น พอรู้หลักคร่าวๆ ข้อจำกัดบางอย่างของการออกแบบเว็บ ฯลฯ ถ้าโค้ด front-end (HTML/CSS/JS + Frameworks) เป็น จะดีมาก (อย่างทีมผมนี่ กลายเป็นมีคนลงโค้ด 3 คน ซึ่งจริงๆ ในทีมมีคนโค้ดเป็น 5 คนด้วยซ้ำ) อีกสองสาขาก็ต้องรู้เรื่องในวงการในสาขาที่สมัคร เพราะทุกสาขาเนี่ย ถ้าไม่รู้ ถึงติดค่ายเข้ามาก็ทำโปรเจกต์ไม่น่าทันครับ แต่ไม่ต้องห่วง กว่าจะถึง YWC#13 ก็อีกตั้งเกือบปี มีเวลาอัพสกิลกันเยอะแยะ ดังนั้น… ขอให้โชคดีครับทุกคน!